Μοναξιά, δυσκολία επαφής ή τρόπος ύπαρξης;

Συναντάμε πολύ συχνά διαφορετικές στάσεις και απόψεις σε σχέση με τη μοναξιά. Κάποιοι την περιγράφουν με μελανά χρώματα και τη συνδέουν με αισθήματα πόνου, ανασφάλειας και φόβου. Άλλοι τη θεωρούν μια φυσική έκφραση της προσωπικότητας, ίσως και απαραίτητη για την εξέλιξή τους.

Υπάρχουν καταστάσεις που επιθυμούμε την απομόνωση, χρειαζόμαστε το κλείσιμο στον εαυτό μας. Είναι μια κίνηση απαραίτητη για την επιβίωση μας, είναι ένας χρόνος που δε χρειάζεται να φοβόμαστε να δώσουμε στον εαυτό μας.

Υπάρχουν άνθρωποι που για διάφορους λόγους αποφεύγουν την επαφή με τους άλλους. Θεωρούν πως η παρέα με τον εαυτό τους αρκεί. Συχνά θεωρούν ότι μπορούν να είναι καλά μ' αυτό γιατί "τα 'χουν βρει με τον εαυτό τους", οπότε νιώθουν ηρεμοι και χαρούμενοι. Η σχέση  που έχουν με τον εαυτό τους είναι στενή και αυτάρκης.

Πολλές φορές αντιμετωπίζονται με μια δυσπιστία, μια λύπηση, μια απορία, αυτό ίσως τους ενοχλεί. Ίσως τους κάνει να αγανακτούν. Καθώς νιώθουν πως δεν γίνονται κατανοητοί, ότι οι άλλοι είναι επικριτικοί απέναντί τους. Οι ίδιοι νώθουν ασφαλείς και χαλαροί και αγανακτούν με τους επικριτές τους καθώς βλέπουν πως κι εκείνοι, παρόλο που έχουν παρέες, συχνά νιώθουν μοναξιά.

Υπάρχουν κάποιοι που η επαφή με άλλους τους δημιουργεί αισθήματα απειλής, φόβου οπότε κάθε άλλο παρά ευχαρίστηση και ηρεμία δε τους προκαλέι. Νιώθουν δυσπιστία, άγχος, ένταση, χάνουν τα λόγια τους, νιώθουν άβολα, ότι δεν ανήκουν, ότι δεν έχουν κοινά με τους υπόλοιπους, φοβούνται ότι είναι μικροί, λίγοι, ότι τίποτα σημαντικό, κατάλληλο δεν έχουν να μοιραστούν.

Παράλληλα βλέπουν γύρω τους ότι οι σχέσεις δυσλειτουργούν. Ότι επικρατεί υποκρισία, ψέμα, ασέβεια, κριτική. Και δεν θέλουν, ή δε θέλουν πια, να μπλέκονται σε τέτοιες σχέσεις. Και τους καταλαβαίνω. Έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους. Έχουν κουραστεί, φοβούνται και έχουν βρει έναν άλλο τρόπο να υπάρχουν, όπου είναι ασφαλείς, προστατευμένοι, ήρεμοι.

Οι άνθρωποι έχουμε απίστευτους τρόπος να υπάρχουμε όπως έχουμε κ απίστευτους τρόπους να προστατευόμαστε. Πιστεύω αυτούς που η μοναξιά είναι τρόπος ύπαρξης και όταν υποστηρίζουν ότι είναι ένας καλός και ευχάριστος τρόπος ύπαρξης το πιστεύω και αυτό.

Απ΄την άλλη πιστεύω πως πολλοί άνθρωποι μένουν στη μοναξιά τους γιατί κάτι φοβούνται, ή κάτι τους δυσκολεύει. Επίσης πιστεύω πως ο καθένας μας έχει δικαίωμα να δοκιμάζει και να περνάει από όσες εκφράσεις θέλει, και η μοναξιά είναι μια έκφραση, για όσο η συγκεκριμένη στάση τον εξυπηρετεί και του δίνει ευχαρίστηση.

Αν όμως βρισκόμαστε κάπου όπου δυσκολευόμαστε, όπου θέλουμε να κάνουμε ένα βήμα και κάτι μας εμποδίζει, τότε αξίζει να δούμε αυτό το εμπόδιο και αυτή τη δυσκολία.

Τελικά η μοναξιά είναι δυσκολία επαφής ή τρόπος ύπαρξης;

Η απάντηση δε θα μπορούσε ποτέ να είναι μια. Το κάθε αίσθημα είναι διαφορετικό γιατί βιώνεται διαφορετικά από άνθρωπο σε άνθρωπο.