Χριστούγεννα γιορτή και λάμψη

Χριστούγεννα γιορτή και λάμψη φως και λαμπιόνια, χαμόγελα και χιόνια γλυκά και φαγητά αφθονία αγάπης θαλπωρής τρυφερότητας συναντήσεις συνευρέσεις συμπόσια, συμπόνοια;

Δε ξέρω για συμπόνοια αλλά συμπόσια σίγουρα.

Μοναξιά, μοναχικά άδεια και κρύα για κάποιους παγωμένες θλιβερές άκαμπτες μέρες ψυχρές. Τι κρίμα;!

Κρύβουν το φως κρύβονται από το φως που ζεστό υπάρχει στη ψυχή ζωντανό.

Μα αρρώστια επικρατεί στου ανθρώπου το σώμα, το μυαλό, τη ψυχή και το φως παλεύει με την μαύρη θλιβερή σιωπή

20 Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα των παιδιών

Μια ημέρα που θυμόμαστε, αναστοχαζόμαστε και προβληματιζόμαστε κατά πόσο τα δικαιώματα των παιδιών προστατεύονται και εφαρμόζονται τόσο σε επίπεδο πολιτείας όσο και σε επίπεδο οικογένειας.

Ένα απ’ τα θεσπισμένα διακαιώματα του παιδιού, είναι να έχει ελεύθερο χρόνο, όπου θα μπορεί να ξεκουράζεται, να παίζει και να συμμετέχει στα πολιτισμικά και καλλιτεχνικά δρώμενα του τόπου του. Άραγε, πόσα παιδιά στον καθημερινό μαραθώνιο της παραγωγικότητας απολαμβάνουν ένα τέτοιο δικαίωμα;

Humanlinks – προσφέροντας στον Άνθρωπο

Η εμπειρία μου ως ψυχολόγος ξεκίνησε σε ψυχιατρικούς ξενώνες, ξενώνες που έχουν στόχο την επανένταξη. Παρόλ’ αυτά διαπίστωνα πως η επανένταξη δεν επιτελούταν με μεγάλη επιτυχία παρόλο τη προσπάθεια, τη βούληση και τη θέληση των εργαζομένων. Συνειδητοποιούσα με το καιρό ότι πιθανό αυτό δεν επαρκούσε, μιας και έλειπε η βούληση των άμεσα ενδιαφερόμενων. Οι “ένοικοι”- όπως ονομάζονται όσοι διαμένουν σε τέτοιες δομές- αλλά και οι οικογένειες τους, κατά μεγάλη πλειοψηφία, είχαν παραιτηθεί απ’ την ελπίδα της υγείας, της επιστροφής, της “κανονικότητας”. Μετά από πολλές, επαναλαμβανόμενες ματαιώσεις, από δυσκολίες και απογοητεύσεις, που πολλά απ’ αυτά είναι αποτέλεσμα των συμπτωμάτων της νόσου, οι άνθρωποι αυτοί, σαν να είχαν δεχτεί την ασυλική τους μοίρα. Τίποτα καλύτερο δεν έμενε να ελπίζουν παρά ίσως τη μεταφορά τους, σ’ ένα προστατευόμενο διαμέρισμα ή έναν καλύτερο ξενώνα. Ελάχιστες οι περιπτώσεις ανθρώπων που ονειρεύονταν να αναλάβουν την ευθύνη του εαυτού τους και να ζήσουν μια ζωή με ικανοποίηση.

Μια κοιλιά γεμάτη συναισθήματα

Σας καλούμε στην ομάδα ψυχολογικής υποστήριξης και ενδυνάμωσης για γυναίκες σε περίοδο εγκυμοσύνης.

Η εγκυμοσύνη είναι μια από τις σημαντικότερες περιόδους της ζωής μιας γυναίκας. Κατά τη διάρκειά της συντελούνται μεγάλες αλλαγές σ' όλα τα επίπεδα της ύπαρξής της (σωματικό, ψυχολογικό, νοητικό) αλλά και στις δυναμικές των διαπροσωπικών της σχέσεων (σύντροφος, μέλη της οικογένειας). Η υποστήριξή της λοιπόν σ' αυτή τη περίοδο μπορεί να φανεί ιδιαίτερα χρήσιμη ώστε να κατανοήσει, να διαχειριστεί και να εμπεριέξει όσα χρειάζεται αλλά και να αποβάλει και να σχετιστεί με όσα την επιβαρύνουν.

Σ' αυτήν την πρώτη συνάντηση, θα δώσουμε χρόνο και χώρο ώστε η καθεμία να μπορέσει να μοιραστεί τους προβληματισμούς, τις αγωνίες, τον τρόπο που παρατηρεί και βιώνει τις αλλαγές της εν λόγω περιόδου. Θα μπορέσουμε να αφουγκραστούμε τις επιθυμίες, τις προσδοκίες αλλά και τους φόβους. Θα χαλαρώσουμε και θα αλληλεπιδράσουμε με δημιουργικούς τρόπους. Όλα αυτά μέσα σε συνθήκες συναισθηματικής ασφάλειας, αποδοχής και ζεστασιάς.

Το εργαστήριο αυτό είναι μια πρώτη επαφή και γνωριμία με σκοπό να δημιουργηθεί σταθερή ομάδα, όπου θα μπορέσουμε να εμβαθύνουμε και να επεξεργαστούμε όσα μας γεννά αυτή η περίοδος.

Το εργαστήρι θα λάβει χώρα στις 01/10/19 18.30-20.30 στην διεύθυνση: Αλκμαιωνίδων 6 Αθήνα.

Για περισσότερες πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας στα τηλ. 6978654629 (Ελένη), 6980235750 (Μαριάννα) ή στα e-mails: elenipanagiotak@gmail.com, mariandad@yahoo.co.uk

Οι θέσεις είναι περιορισμένες και θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Πληροφορίες και βιογραφικά των συντονιστριών όπως και πληροφορίες για τις μεθόδους και τις τεχνικές που θα χρησιμοποιηθούν στην εμψύχωση της ομάδας μπορείτε να βρείτε στις ιστοσελίδες μας: topsychodrama και ndi-psychology  

Το ταξίδι του Παρατηρητή

Κάποτε σε μια χώρα ούτε πολύ μακρινή μα ούτε και πολύ κοντινή, ζούσε ένας μικρός Παρατηρητής. 

Χαιρόταν να περπατά με τους φίλους του δίπλα στη θάλασσα, να σταματά για μια στιγμή και να σχηματίζει κυκλάκια στο νερό με πλακουτσωτές πετρούλες. Του άρεσε να εξερευνεί μονοπάτια μες τα δάση, να μουρμουρίζει σκοπούς, να τραγουδά, να ψαρεύει. 

Καθώς μεγάλωνε ο μικρός Παρατηρητής μας, άρχισε να ψάχνει το νόημα της ζωής, ν’ αναρωτιέται ποιός είναι, τι είναι ζωή, αν υπάρχει Θεός και αν ναι ποιός απ’ όλους αυτούς τους θεούς που ακούγονται είναι ο αληθινός. Αναρωτιόταν για το ποιό είναι το νόημα της ζωής και τελικά ποιός είναι ο καλύτερος τρόπος να τη ζήσει. Είχε ακούσει ο σοφός Παρατηρητής μας πως η ζωή είναι μικρή και πολύτιμη για να τη χαραμίζεις! Δεν ήξερε γιατί ήταν πολύτιμη, αλλά θα το μάθαινε κι αυτό, όλα θα τα μάθαινε ο Παρατηρητής μας! Εκείνος είχε ήδη αποφασίσει, πως θα αναζητούσε και τελικά θα έβρισκε ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να ζήσει τη ζωή του. 

Ξεκίνησε να ταξιδεύει, γύριζε όλο τον κόσμο και… παρατηρούσε! Παρατηρούσε τα πάντα! Τη φύση – του άρεσε πολύ η φύση- τα ζώα και τα φυτά, τους ανθρώπους, τις συνήθειες τους, τους διάφορους πολιτισμούς που υπάρχουν στον κόσμο τούτο. Διάβασε και έμαθε όλα τα φιλοσοφικά και θρησκευτικά ρεύματα. Απ’ όπου περνούσε κοίταγε, άκουγε, αλλά, δεν άγγιζε! Εκείνος έψαχνε το ιδεατό, το τέλειο, όταν το έβρισκε θα το άρπαζε και θα το έκανε δικό του! 

Πώς να διαλέξω τον ψυχολόγο μου;

Αυτό το άρθρο επιδιώκει να διευκολύνει και να δώσει μια απάντηση σε ένα θέμα που μπερδεύει ή δυσκολεύει τους ανθρώπους οι οποίοι σκέφτονται να απευθυνθούν σ' έναν ειδικό ψυχικής υγείας.

Όταν διαλέγουμε ειδικό για να μας υποστηρίξει σε κάποιο ζήτημά μας, υπάρχουν διάφορα κριτήρια στα οποία εστιάζουμε ώστε να κάνουμε την επιλογή μας. Οι περισσότεροι θα συμφωνήσουμε πως παρά τ' αρχικά μας κριτήρια καθοριστικό ρόλο στην επιλογή ή όχι του ειδικού είναι η πρώτη επαφή που θα έχουμε μαζί του. 

Ερχόμενοι στην επιλογή του κατάλληλου για εμάς ειδικού ψυχικής υγείας, είτε είναι ψυχολόγος, είτε ψυχοθεραπευτής, είτε ψυχίατρος, είτε σύμβουλος ψυχικής υγείας, φαίνεται ότι αρκετοί άνθρωποι θεωρούν ότι είναι σημαντικό ο ειδικός που θα διαλέξουν να είναι για παράδειγμα, κοντά στην ηλικία τους, ή να έχουν παρόμοιες καταβολές και εμπειρίες ζωής. Κριτήρια δηλαδή που συνήθως δεν βάζουμε όταν πρόκειται να επισκεφθούμε για παράδειγμα, έναν παθολόγο. Αυτό πιθανό στηρίζεται στην πεποίθηση ότι αν ο ειδικός έχει κάποια κοινά με την ιστορία μου αυτό θα τον βοηθήσει να με καταλάβει περισσότερο,  ώστε να με κατευθύνει και να με συμβουλεύσει καλύτερα.

η ιστορία της Σμέρνας

Στις βραχώδεις παραλίες γεννιούνται και μεγαλώνουν οι σμέρνες. Εμείς θα αναφερθούμε σε μια σμέρνα, που 'ναι τυχαία όμως, την ίδια ιστορία θα λέγαμε και για τις υπόλοιπες. Το λέμε αυτό για να μη νομίσετε πως η σμέρνα της ιστορίας μας αποτελεί εξαιρεση ή τίποτα μοναδικα διαφορετικό. Όχι, είναι μια από τις πολλές σμέρνες που γεννιούνται και ζουν στις βραχώδεις παραλίες.

Αυτή λοιπόν η Σμέρνα είχε στρογγυλό σώμα με καφέ και κίτρινες βούλες, εγώ όταν την πρωτοείδα είπα: Α! ωραίο πλάσμα, όμορφο!

Η Σμέρνα όμως δε πιστεύει το ίδιο για τον εαυτό της. Καθώς μεγαλώνει τα ψάρια και τα υπόλοιπα πλάσματα του βυθού της λένε ότι μοιάζει με φίδι. Και όλοι ξέρουν ότι το να μοιάζει κανείς με φίδι δεν είναι κοπλιμέντο. Αυτό βασίζεται μάλλον σε κάποιο στερεότυπο πανάρχαιο που θέλει τα φίδια κακά, μοχθηρά, δόλια και σίγουρα τίποτα καλό και όμορφο σ' αυτά. Δεν είναι της παρούσης να ασχοληθούμε τώρα μ' αυτό το ηλίθιο στερεότυπο, αλλά καταλαβαίνεται πως η Σμέρνα μας δε πέρναγε και πολύ καλά. Πέρα απ' το ότι όλοι την έβλεπαν σα φίδι της θάλασσας για τον ίδιο λόγο

την απέφευγαν, την φοβόντουσαν. Έτσι η Σμέρνα μεγάλωνε κ' όλη της τη ζωή τη περνά κρυμμένη στους βράχους, φοβισμένη απ΄τα λόγια και την απόρριψη των άλλων.