Η διαδικασία του Πένθους

Αναφέρουμε τη διαδικασία του πένθους, που έχει υποστηριχθεί πως περνά ο άνθρωπος για να αποδεχτεί τελικά κάποιο άσχημο συμβάν έως και τον θάνατο. Η διαδικασία, σχηματικά έχει δοθεί σε πέντε διαδοχικά στάδια, κάποιοι καταφέρνουν να περάσουν ομαλά όλα τα στάδια της διαδικασίας και να φτάσουν στην αποδοχή του δυσάρεστου γεγονότος. Άλλοι προσκολλώνται σε κάποιο στάδιο, που μπορεί να καθορίζει μετέπειτα όλη τους τη ζωή.

Τα στάδια περιλαμβάνουν τα εξής:  

1. Άρνηση (denial):  "Αισθάνομαι μια χαρά." "Αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει, όχι σε μένα." Αρχικά υπάρχει ο μηχανισμός της άρνησης, η οποία είναι συνήθως μόνο μια προσωρινή υπεράσπιση για το άτομο.
2. Θυμός (anger):  "Γιατί σε μένα Δεν είναι δίκαιο;!" "Πως είναι δυνατόν αυτό να συμβεί σε μένα" " Ποιος φταίει ". Μόλις στο δεύτερο στάδιο, το άτομο αναγνωρίζει ότι η άρνηση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Σ’ αυτό το στάδιο το άτομο διακατέχεται από έντονα συναισθήματα, οργής και φθόνου.
3. Διαπραγμάτευση (bargaining):  "Θα κάνω οτιδήποτε για μερικά ακόμη χρόνια." "Θα δώσω την αποταμίευση ζωής μου, αν ...". Το τρίτο στάδιο περιλαμβάνει την ελπίδα ότι το άτομο μπορεί με κάποιο τρόπο να αναβάλει ή να καθυστερήσει το δυσάρεστο γεγονός. Συνήθως, οι διαπραγματεύσεις για μια εκτεταμένη διάρκεια ζωής, γίνεται με μια ανώτερη δύναμη σε αντάλλαγμα με την αλλαγή του τρόπου ζωής. Ψυχολογικά, το άτομο λέει, "Καταλαβαίνω θα πεθάνω, αλλά αν απλά μπορούσα να κάνω κάτι για να αγοράσω περισσότερο χρόνο ..."
4. Κατάθλιψη (depression):  "Είμαι τόσο λυπημένος, γιατί να ασχοληθείς με κάτι;" " Πάω να πεθάνω σύντομα ... Ποιο είναι το νόημα;" "Μου λείπει η αγαπημένη μου, γιατί να συνεχίσω; " Κατά την τέταρτη φάση, το άτομο αρχίζει να καταλαβαίνει τη βεβαιότητα του χωρισμού, της ασθένειας, του θανάτου. Εξαιτίας αυτού, το άτομο μπορεί να γίνει σιωπηλό, να αρνείται τους επισκέπτες και να περάσει μεγάλο μέρος του χρόνου κλαίγοντας και θρηνώντας. Δεν συνιστάται να προσπαθήσει να φτιάξει το κέφι του ένα άτομο που βρίσκεται σε αυτό το στάδιο. Είναι μια σημαντική στιγμή του πένθους που πρέπει να υποβάλλεται σε επεξεργασία.
5. Αποδοχή (acceptance):  "Πρόκειται να είναι εντάξει." "Δεν μπορώ να το καταπολεμήσω, μπορώ όμως να προετοιμαστώ για αυτό." Σε αυτό το τελευταίο στάδιο, το άτομο αρχίζει να συμβιβάζεται με τη θνησιμότητα του, ή κάποιου αγαπημένου προσώπου, ή κάποιου άλλου τραγικού γεγονότος.

Σχετική βιβλιοραφία:
David Clark : The sociology of death: theory, culture, practice, 1993

Kübler-Ross, E.: On Death and Dying, Routledge 1969

Lewis R. Aiken: Dying, death, and bereavement, Routledge 2001