Σ' αυτό το άρθρο θα αναφερθούμε στην καλλιέργεια και δημιουγία μιας σχέσης αγαπητικής, μιας σχέσης που εμπεριέχει και εκδηλώνει αγάπη. Κυριότερα θα αναφερθούμε στη σημασία που έχει μια τέτοια σχέση στην ανάπτυξη των παιδιών. Μια τέτοια σχέση διακατέχεται από σεβασμό, ελευθερία, ενδιαφέρον, φροντίδα και άλλες ποιότητες που θα αναλυθούν στη συνέχεια.
Όλη η ανάπτυξη των παιδιών μα και των ανθρώπων γενικότερα προϋποθέτει κάποιες βασικές συνθήκες, υπάρχουν συνθήκες που αναστέλλουν την ανάπτυξη, όπως για παράδειγμα ένα πολύ αυστηρό και αποστειρωμένο περιβάλλον όπου επικρατεί ο φόβος και άλλες που την ωθούν όπως ένα περιβάλλον δημοκρατικό που εμπνέει και ενισχύει. Θα λέγαμε ότι βασική προϋπόθεση στην ανάπτυξη είναι η σχέση που αναπτύσσει και δημιουργεί ο γονέας ή ο εκπαιδευτικός με το παιδί.
Ερχόμενη από το χώρο της Μη Κατευθυντικότητας και εμπνευσμένη από τους μεγάλους παιδαγωγούς και ψυχολόγους (C. Rogers, M. Lobrot, M. Montessori, A.S. Neill’s Summerhill) και τις πρωτοποριακές τους μεθόδους, διαπιστώνω ότι όσο πιο πολλές επιθυμίες και όνειρα, έχουν τα παιδιά, τόσο το καλύτερο για τα ίδια και την κοινωνία μας. Ως στόχος επομένως στην ανατροφή τους, μπαίνει η ανάπτυξη των επιθυμιών και, όταν χρειάζεται, η διευκόλυνση στην εκπλήρωσή τους. Αυτό γιατί παρατηρούμε πως η δημιουργία επιθυμιών οδηγεί, όλους τους ανθρώπους, σε ενδιαφέροντα και τους κινητοποιεί για την ικανοποίηση αυτών των ενδιαφερόντων.
Υπάρχουν άνθρωποι που ζητούν υποστήριξη από ψυχολόγο και έχουν συγκεκριμένα αιτήματα, θέλουν, για παράδειγμα, να απαλλαγούν από τις κρίσεις πανικού, από διάφορα ψυχοσωματικά συμπτώματα, από αυπνίες. Άλλοι θέλουν να επεξεργαστούν δυσκολίες στις διαπροσωπικές τους σχέσεις, ή να μάθουν να διαχειρίζονται αισθήματα που τους κατακλύζουν και τους δυσκολεύουν. Υπάρχουν όμως και άνθρωποι που έρχονται μ' ένα πιο γενικό και ακαθόριστο αίτημα, υπάρχει κάτι που τους δυσκολεύει χωρίς να ξέρουν τι ακριβώς, υπάρχει μια γενικότερη δυσαρέσκεια στην καθημερινότητά τους.