Στα πλαίσια μιας θεραπείας δεν προκύπτουν μόνο θετικές και εποικοδομητικές επιθυμίες αλλά και αρνητικές, επιθετικές, καταστροφικές. (Η ανάγνωση της επιθυμίας) Η μη κατευθυντική παρεμβατικότητα δεν υποστηρίζει συνθήκες καταστολής ή καταναγκασμού κι αυτό γιατί μια τέτοια στάση όχι μόνο δεν εξαλείφει τις επιθυμίες αλλά πολλές φορές τις ενδυναμώνει.
Έτσι αν θέλουμε να βοηθήσουμε ανθρώπους, που χαρακτηρίζονται από τέτοιες επιθυμίες, να εξελιχθούν, πρέπει να τους επιτρέψουμε να φτάσουν στα άκρα. Αυτές οι συμπεριφορές δεν είναι παρά αδέξιες προσπάθειες να φτάσουν την ευτυχία. Λέγοντας να φτάσουν στα άκρα, δεν εννοούμε σίγουρα να πραγματοποιήσουν τις καταστροφικές αυτές ενορμήσεις κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ άσχημο για τους ίδιους. Αυτό που προτείνουμε είναι να επιτρέψουμε στο άτομο να βιώσει εσωτερικά αυτή την επιθυμία μέσα από φαντασιώσεις και παιχνίδια. Να τους επιτρέψουμε να εκφράσουν και να βγάλουν προς τα έξω αυτές τις ενορμήσεις γιατί μόνο τότε θα μπορέσουν να δουν που οδηγούν αυτές οι συμπεριφορές, να δοκιμάσουν άλλες συμπεριφορές και ν’ ανακαλύψουν νέους τρόπους ύπαρξης.
Ενισχύουμε όλες τις επιθυμίες αλλά όχι την υλική υπόστασή τους. Ο θεραπευτής συνοδεύει τον θεραπευόμενο σ’ όλη αυτή τη διαδικασία, εμβαθύνει στην επιθυμία, συνειδητοποιεί μαζί με τον θεραπευόμενο την αξία, την προέλευση και τη λειτουργία αυτής της επιθυμίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου